Bangkok, de eerste dagen

Het begin van ons avontuur zit er al weer op! Ik zal vertellen wat we in die drie dagen allemaal gedaan hebben. Zit je klaar? Kopje warme thee erbij? Okee, komt ie..

Op Schiphol werden we al meteen geconfronteerd met onze grootste angst; een hyperactieve drugshond met hele grote tanden waar iedereen langs moest lopen. Emmy en ik deden zo panisch dat die aardige meneer van de douane hem even vasthield en wij zonder hondbesnuffeling door mochten lopen. Best gek, maar blijkbaar zien we er niet als drugssmokkelaars uit. De reis is best snel gegaan, ondanks dat ik geen oog dicht gedaan heb.

's Ochtends kwamen we aan in Bangkok. Mijn eerste indruk was chaos. Overal auto's, tuktuks en scooters die kriskras door elkaar rijden. Van drie banen maken ze er vier. Rechts inhalen, links inhalen. Overal staan mensen eten te bereiden op straat. Je ruikt heel veel verschillende geuren door elkaar, lekkere en vieze. Er lopen zwerfdieren rond. En we werden elke 10 minuten minstens een keer aangesproken. Op een gegeven moment kwam een tuktukchauffeur met het aanbod om ons voor 10 baht (ongeveer € 0,25) langs een paar hotspots van Bangkok te brengen. We geloofden er niks van, maar hij zei dat het zo goedkoop kon zijn, omdat hij gratis brandstof van de staat kreeg en dat het echt, echt niet duurder zou worden. Hier trapten wij in. Hij heeft ons naar een paar tempels gebracht, maar tussendoor moesten we ook steeds stoppen bij winkels (met hele lelijke kleren). Toen bleek dat hij alleen gratis brandstof zou krijgen als wij iets zouden kopen. Helaas voor hem stonden wij steeds binnen 2 minuten weer buiten. Hij werd super chagrijnig en zei dat we langer moesten kijken. Ik werd wel een beetje bangig van hoe hij deed en voelde me bijna verplicht om zo'n lelijke jurk te kopen. We lieten niks merken en zeiden alleen heel vaak dat we toch niks gingen kopen. Bij de volgende stop vertelde hij dat we door een straatje moesten lopen om bij de tempel te komen. Toen is hij er stiekem vandoor gegaan. Heuj, gratis tuktuk ritje! Hierna hebben we een landkaart geregeld en de rest van de dag te voet gedaan, veel fijner!

Het was die dag trouwens Chulalongkorn dag, een nationale feestdag ter ere van een of andere koning die in 1910 is overleden. Voor ons kwam het neer op overal gratis entrees bij de tempels, en daar houden wij Nederlanders wel van natuurlijk. We zijn langs meerdere tempels geweest en we hebben misschien wel 1000 boeddha's gezien. Je moet overal je schoenen uitdoen en de mensen zitten op de grond te bidden. We zijn langs de standing boeddha geweest, in Wat Intharawihan. Deze is 32 meter hoog en zijn teennagels zijn nog groter dan mijn hoofd. Niet dat mijn hoofd zo groot is, maar vergeleken met een teennagel wel. Bij deze tempel was ook een huisje waarin een dode monnik in een glazen kist lag (en als het nep was, is het heel goed nagemaakt). Heel creepy! Hier rondom heen zaten ook mensen te bidden. Later op de dag zagen we deze dode meneer ook op veel posters staan, maar we hebben nog niet kunnen ontdekken wie het is. Iemand een idee? Verder hebben we de Golden Mount (Wat Saket) bezocht. Dit is een tempel bovenop een heuvel waar rondom een trap overheen loopt. Overal hingen gongs, liepen watervalletjes en stonden ja ja, nóg meer boeddha's. Boven bij de tempel had je een mooi uitzicht over Bangkok. De volgende dag zijn we langs de rivier naar het National Museum gelopen. Dit vond ik niet heel boeiend, er stonden heel veel beeldjes en er lagen schelpjes die ook in Nederland aanspoelen. Er was één zaal met van die draagkoetsen voor koningen en koninginnen enzo, die waren wel heel mooi! 's Middags gingen we met de taxi naar het hotel om onze groep voor de hiking trek te ontmoeten. Onderweg gebeurde wat al 100 keer eerder bijna gebeurde in dit chaos verkeer: botsing. De buitenkant van de auto was best kapot, maar wij nog helemaal heel gelukkig. Ik vond de groep in eerste instantie een beetje tegenvallen. We hadden het nog het gezelligst met twee bebaarde Duitsers van 37 en 38. We zijn 's avond met z'n allen uiteten gegaan in een Thais restaurant. Emmy en ik bestelde wijn, maar we kregen een onbekend fruitig rood drankje. Best lekker, het smaakte een beetje als rosébier (whèhe, echte rosébiertjes op de hockey, ik mis jullie nu al!). Emmy en ik gingen drinken op de woorden "Thai", "hot" en "spicy" en aangezien al het eten spicy was, ging dat best snel. Hierna zijn Emmy en ik naar een club gegaan. Het zag er mooi uit en de muziek was leuk, de mensen alleen niet; 90% was man, 30+ en Thai of Indiër. We hebben in 2 uur tijd ongeveer 15 versierpogingen gehad en zelfs als we op ons lelijkst keken (voor de mensen die die beruchte foto van mij gezien hebben; zo dus), bleven ze toch doorgaan. We hebben in ieder geval flink gelachen.

De volgende ochtend heb ik lekker uitgeslapen, zijn we gaan lunchen met de groep en daarna naar Chiang Mai gevlogen. Dit is de op een na grootste stad van Thailand. Hier zijn we met z'n allen naar de Sunday Night Market gegaan en hebben we gegeten. Het was heel gezellig, iedereen wordt steeds leuker! We hebben trouwens ontdekt dat er hier gigantische ratten over straat lopen. Heel Chiang Mai bij elkaar gekrijst dus. De rest van de groep is nu naar zo'n tijgerknuffelboerderij, maar aangezien Emmy en ik de watjes van de groep zijn, gaan wij nu de stad verder verkennen i.p.v. tijgers aanraken!

M’n volgende verhaal zal niet lang op zich laten wachten en ik zal de volgende keer iets bondiger zijn!

Liefs,
Esther

P.S. Emmy houdt ook een verslag bij, dus voor diegenen die twee keer hetzelfde willen lezen: www.emmyboerrigter.waarbenjij.nu